BEN DE ÖZLEDİM BEN DE
Havalar soğuktan çıldırdı ya evde ne yapacağımı şaşırdım kaldım. Sokağa çıkıyorum işimi acele , acele görüp dönüyorum. Bankalara gittim sıra bile yok, numara almadan doğrudan ne yapacaksam işlemlerimi kolayca yaptırdım. Deli yağmura da yakalandım mı sokaklarda kimseler yok. Olanlar da zaten saçak altlarına sinmişler bekliyorlar. Bir tek ben deli, battı balık diye yürüyorum. Şemsiye ne ki, yağmurluk ne ki, hepsi vız geliyor. İliklerime kadar ıslandım.
Eve bir geldim, sıcacık sobamı özledim yakarım dedim. O ne??? Tüp bitmiş.( katalitik) acele tüp istedim. Yağmur çok olduğu için zaman alırmış. Soğuk sokaktan iğmirin iti gibi ıslak eve gel, ev soğuk, yakacak yok. Sıcak çorba yaptım, buz gibi mutfakta. Kendi kendime nasıl söyleniyorum anlatamam. Ülen paramla rezilim ısnamıyoruuuuuuuum!!! Donuyoruuum! Dostlar bana bir akıl verin. Çorbayı kafama geçirdim nerdeyse iç Allah iç.
Neyse tüp geldi, hemi de yedekli. Yaktım. OOOOOHHHH!!!! Sıcak kadar güzellik var mı? Beni görseniz Uzaylı Zekiye gibi üst üste giyinmişim kafamda şapka bile var. Isındıkça kat kat lahana gibi soyundum.
Girdim battaniyenin altına. Karnım yok, sırtım pek, elimde çayım, televizyonda film ( ayrıca film hastasıyım, dijitürk filimlerini döne döne seyrederim) Keyfim yerine geldi. Benim mutlu olmam çok kolaydır. Hemen negatif olan zemini değiştirdiğim anda pozitife dönerim.
Evde yalnız olmak bazen bana garip gelir. Anamı özlerim, köpeğimi özlerim. Şimdi ikisi de hayatta değiller. Allah uzun ömür versin kızım İstanbul’da onu özlerim, damadımı (aslında oğlumdur benim) özlerim, ailemi ki hepsi uzakta yaşıyorlar onları özlerim. İçime bir gariplik çöker, hüzünlenirim Fakat deseler ki “gel bizim yanımızda yaşa.” Hayatta gitmem. Ben burada mutluyum, huzurluyum. Kendime çok güzel uğraşlar buldum. En önemlisi size yazıyorum, dertleşiyorum. KENT TV de BODRUMUN SEVGİSİ programını yapıyorum. Belediyenin korosunda şarkı söylüyorum. Arkadaşlarım, dostlarım var. Onlarla haşır neşir oluyorum. Mutluyum yani…
Burada yaşamayı seviyorum derken sevdiklerimi hiç özlemem demek değil. Bu gün üşüdüm, evimde yattım, belki de garipsedim birden. Olamaz mı? İnsanın bir eşref saati vardır, bir de eşek saati. Ben bu gün iyi saatte olsunlar eşek saatindeyim demek ki.
AAAAAA!!!!! Yeter acıların kadını oldum ayol!! Hemen yerimden kalktım, oynak bir CD koydum, elime zillerimi taktım. Bir oynadım, bir oynadım. Bi taraftan oynuyorum, bi taraftan avaza bağrınıp şarkı söylüyorum.. Dışardan gören, deli der. Eh!! akıllı da sayılmam. Gelince, kalabalık geliyorlar. Yan komşum sesimi duymuş. Geldi. Meğer onunda eşiyle kavgası olmuş, canı sıkkınmış. “Oyna ayol açılırsın “ dedim. Önce yüzüme deliymişim gibi baktı. Başladı oda oynamaya Oooohhhh!!!! Bir döktürdük karşılıklı. Nefes nefese kalınca oturduk.
Birden kalktı boynuma sarıldı, nasıl öpüyor. Hem dua ediyor hem de “evde ağlıyordum, sesini duyunca merak ettim. İyi ki gelmişim! Ferahladım ve kocama da hırsım geçti.kavgayı uzatmayacağım, sen harikasın!! Hadi eyvallah”
Yağmur, üşüme, özlemlerimin coşması… Nerden nereye geldik. Özlesek de içimizdeki güneşi karartmayalım, hele çocuk yanımızı canlı tutalım
SEVGİYLE KALIN
Eve bir geldim, sıcacık sobamı özledim yakarım dedim. O ne??? Tüp bitmiş.( katalitik) acele tüp istedim. Yağmur çok olduğu için zaman alırmış. Soğuk sokaktan iğmirin iti gibi ıslak eve gel, ev soğuk, yakacak yok. Sıcak çorba yaptım, buz gibi mutfakta. Kendi kendime nasıl söyleniyorum anlatamam. Ülen paramla rezilim ısnamıyoruuuuuuuum!!! Donuyoruuum! Dostlar bana bir akıl verin. Çorbayı kafama geçirdim nerdeyse iç Allah iç.
Neyse tüp geldi, hemi de yedekli. Yaktım. OOOOOHHHH!!!! Sıcak kadar güzellik var mı? Beni görseniz Uzaylı Zekiye gibi üst üste giyinmişim kafamda şapka bile var. Isındıkça kat kat lahana gibi soyundum.
Girdim battaniyenin altına. Karnım yok, sırtım pek, elimde çayım, televizyonda film ( ayrıca film hastasıyım, dijitürk filimlerini döne döne seyrederim) Keyfim yerine geldi. Benim mutlu olmam çok kolaydır. Hemen negatif olan zemini değiştirdiğim anda pozitife dönerim.
Evde yalnız olmak bazen bana garip gelir. Anamı özlerim, köpeğimi özlerim. Şimdi ikisi de hayatta değiller. Allah uzun ömür versin kızım İstanbul’da onu özlerim, damadımı (aslında oğlumdur benim) özlerim, ailemi ki hepsi uzakta yaşıyorlar onları özlerim. İçime bir gariplik çöker, hüzünlenirim Fakat deseler ki “gel bizim yanımızda yaşa.” Hayatta gitmem. Ben burada mutluyum, huzurluyum. Kendime çok güzel uğraşlar buldum. En önemlisi size yazıyorum, dertleşiyorum. KENT TV de BODRUMUN SEVGİSİ programını yapıyorum. Belediyenin korosunda şarkı söylüyorum. Arkadaşlarım, dostlarım var. Onlarla haşır neşir oluyorum. Mutluyum yani…
Burada yaşamayı seviyorum derken sevdiklerimi hiç özlemem demek değil. Bu gün üşüdüm, evimde yattım, belki de garipsedim birden. Olamaz mı? İnsanın bir eşref saati vardır, bir de eşek saati. Ben bu gün iyi saatte olsunlar eşek saatindeyim demek ki.
AAAAAA!!!!! Yeter acıların kadını oldum ayol!! Hemen yerimden kalktım, oynak bir CD koydum, elime zillerimi taktım. Bir oynadım, bir oynadım. Bi taraftan oynuyorum, bi taraftan avaza bağrınıp şarkı söylüyorum.. Dışardan gören, deli der. Eh!! akıllı da sayılmam. Gelince, kalabalık geliyorlar. Yan komşum sesimi duymuş. Geldi. Meğer onunda eşiyle kavgası olmuş, canı sıkkınmış. “Oyna ayol açılırsın “ dedim. Önce yüzüme deliymişim gibi baktı. Başladı oda oynamaya Oooohhhh!!!! Bir döktürdük karşılıklı. Nefes nefese kalınca oturduk.
Birden kalktı boynuma sarıldı, nasıl öpüyor. Hem dua ediyor hem de “evde ağlıyordum, sesini duyunca merak ettim. İyi ki gelmişim! Ferahladım ve kocama da hırsım geçti.kavgayı uzatmayacağım, sen harikasın!! Hadi eyvallah”
Yağmur, üşüme, özlemlerimin coşması… Nerden nereye geldik. Özlesek de içimizdeki güneşi karartmayalım, hele çocuk yanımızı canlı tutalım
SEVGİYLE KALIN
Bodrumun Sevgisi tarafından yazıldı.
