NEREDEN SEVDİM O ZALİM HIRSIZI
Bu günlerde benim başımda 1 şeyler dolanıyor ya! hadi Allah’tan hayırlısı. Evimi su basmıştı, kuşum her yeri plaj zannedip kumları saçmıştı. 3 günde evin terasında zor kuruttum. Halılarımı mahalle seferber oldu; taşı, çevir, kurut, eve getir, ser, telef ettiler kendilerini. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ederim, şapadak şapadak öperim.
Hayatım normale girdi derken, evimdeki alarmı kurmayı unuttum. Kaç senedir özenle dikkat ederim, aman bir sakatlık olmasın der, alarmı kurarım. Su bastığı gecenin heyecanı ile nasılsa unuttum.
Benim alarmımı takipte miydiniz be hırsız kardeşlerim!! 1 de size açık açık rica ettim değil mi? “aman halılarım ortada, gelmeyin! Başka halım yok, vicdanınıza sığınıyorum” falan filan. 1 tek el etek öpmediğim kaldı.
Peeee!!! Kim dinler! Gençten 1 kardeşim, gece sabaha karşı kapının kilidini kır. Benim evde gece lambası projektör gibidir. Korktuğum için, nerdeyse evin her 1 yerini yakacağım. Uyandım.( uykum oldukça hafiftir.) baktım saat sabahın 5 i salonda tıkırtılar var.
Evim bildiğiniz eski bodrum evi, öyle geniş meniş değil. Kuşum çatlak, kafesinde dellense bile böyle ses çıkaramaz. Kalkıp bakayım dedim. O neee???? Salonun ortasında genç esmer bir delikanlı…
İlk birkaç saniye ne olduğunu anlayamadım. Sonra bastım çığlığı!!! Kendimden öyle bir ses çıkacağını asla tahmin etmezdim.Demek ki insanlar zor anda canhıraş diyorlar ya doğruymuş. Oğlan hemen tüydü. Ben kapıya çıktım hala yırtınıyorum…
Mahalle ayağa kalktı. Gürültü, patırtı, koşanlar, etrafta hırsızı arayanlar, hatunlar eve doluştu. Kim ne söylüyor? Hiç anlamıyorum, sadece böğürerek ağlıyorum. Polis geldi. “ Evde kayıp neyin var” dediği anda etrafa bakmayı akıl edebildim. Çantamın içinden cüzdanımı olduğu gibi alabilmiş, telefonum yatak odamda başımda olduğu için daha orayı ziyaret edemeden ben uyanmışım.
Haydaaa!!!! Kimlik, ehliyet, paralar, visa kartları, (cevşen, bereket, nazar dualarım) hepsi gitmiş. Bankaları aradım kartları iptal ettirdim. Bankada param var hafta sonu olduğu için kapalı ve ben kartlarım olmadığından para çekemiyorum. İmece usulü ile komşulardan hallettim.
Yeni baştan bürokrasiyle uğraş, yeniden hepsini çıkar, ohooo bir sürü angarya… Polis 1 de demez mi? “ sen şanslısın iyi ki sana zarar vermemiş.Hırsızlar girdikleri evlerde uyanan olursa saldırıyorlar. Yaralama hatta ölümler bile oluyor.”
Haydi bakalım!! Benim gibi,; takıntılı ve panik birine bunu da söyledin ya polis ağabey! Artık geceleri rahat uyu bakalım, uyuyabilirsen. Köpeğim ölmeseydi, ortalığı ayağa kaldırırdı. Kuşum çatlak, dünyadan haberi yok.. Ne yapsam? Evin içinde, koruma mı beslesem? Yoksa dağa çıkmış eşkıya gibi baştan aşağı silahlanıp yatağa öylemi girsem.( zor olacak öyle şakur, şukur demir sesleri ve bi yerlerime batacak)
Polis parmak izi filan aldı, görevini yaptı. Bakalım bekliyorum, yakalanacak mı? Sevgili hırsız kardeş!!! Anladık parayı aldın. Bari evraklarımı evimi biliyorsun, yakın bulabileceğim 1 yere bırakıver. Kartları neyse yenilerim de kimliklerle uğraştırma beni emi? Bırakırsan seni bir severim zaliiiim…
SEVGİYLE KALIN
Hayatım normale girdi derken, evimdeki alarmı kurmayı unuttum. Kaç senedir özenle dikkat ederim, aman bir sakatlık olmasın der, alarmı kurarım. Su bastığı gecenin heyecanı ile nasılsa unuttum.
Benim alarmımı takipte miydiniz be hırsız kardeşlerim!! 1 de size açık açık rica ettim değil mi? “aman halılarım ortada, gelmeyin! Başka halım yok, vicdanınıza sığınıyorum” falan filan. 1 tek el etek öpmediğim kaldı.
Peeee!!! Kim dinler! Gençten 1 kardeşim, gece sabaha karşı kapının kilidini kır. Benim evde gece lambası projektör gibidir. Korktuğum için, nerdeyse evin her 1 yerini yakacağım. Uyandım.( uykum oldukça hafiftir.) baktım saat sabahın 5 i salonda tıkırtılar var.
Evim bildiğiniz eski bodrum evi, öyle geniş meniş değil. Kuşum çatlak, kafesinde dellense bile böyle ses çıkaramaz. Kalkıp bakayım dedim. O neee???? Salonun ortasında genç esmer bir delikanlı…
İlk birkaç saniye ne olduğunu anlayamadım. Sonra bastım çığlığı!!! Kendimden öyle bir ses çıkacağını asla tahmin etmezdim.Demek ki insanlar zor anda canhıraş diyorlar ya doğruymuş. Oğlan hemen tüydü. Ben kapıya çıktım hala yırtınıyorum…
Mahalle ayağa kalktı. Gürültü, patırtı, koşanlar, etrafta hırsızı arayanlar, hatunlar eve doluştu. Kim ne söylüyor? Hiç anlamıyorum, sadece böğürerek ağlıyorum. Polis geldi. “ Evde kayıp neyin var” dediği anda etrafa bakmayı akıl edebildim. Çantamın içinden cüzdanımı olduğu gibi alabilmiş, telefonum yatak odamda başımda olduğu için daha orayı ziyaret edemeden ben uyanmışım.
Haydaaa!!!! Kimlik, ehliyet, paralar, visa kartları, (cevşen, bereket, nazar dualarım) hepsi gitmiş. Bankaları aradım kartları iptal ettirdim. Bankada param var hafta sonu olduğu için kapalı ve ben kartlarım olmadığından para çekemiyorum. İmece usulü ile komşulardan hallettim.
Yeni baştan bürokrasiyle uğraş, yeniden hepsini çıkar, ohooo bir sürü angarya… Polis 1 de demez mi? “ sen şanslısın iyi ki sana zarar vermemiş.Hırsızlar girdikleri evlerde uyanan olursa saldırıyorlar. Yaralama hatta ölümler bile oluyor.”
Haydi bakalım!! Benim gibi,; takıntılı ve panik birine bunu da söyledin ya polis ağabey! Artık geceleri rahat uyu bakalım, uyuyabilirsen. Köpeğim ölmeseydi, ortalığı ayağa kaldırırdı. Kuşum çatlak, dünyadan haberi yok.. Ne yapsam? Evin içinde, koruma mı beslesem? Yoksa dağa çıkmış eşkıya gibi baştan aşağı silahlanıp yatağa öylemi girsem.( zor olacak öyle şakur, şukur demir sesleri ve bi yerlerime batacak)
Polis parmak izi filan aldı, görevini yaptı. Bakalım bekliyorum, yakalanacak mı? Sevgili hırsız kardeş!!! Anladık parayı aldın. Bari evraklarımı evimi biliyorsun, yakın bulabileceğim 1 yere bırakıver. Kartları neyse yenilerim de kimliklerle uğraştırma beni emi? Bırakırsan seni bir severim zaliiiim…
SEVGİYLE KALIN
Bodrumun Sevgisi tarafından yazıldı.
