TEKNOLOJİYE ALIŞIP GİDERİM
Bilgisayarımı alalı şunun şurasında ne kadar oldu. Hoş kızımla damadım bana yeni yıl armağanı aldılar. Üstelik damadım bilgisayar kurdu olduğu için kamera, mikrofon,kulaklık daha neler, her bişeyi tamam yolladı. Sağ olsun da onu randımanlı kullanacak beceri bende ne arar.Peeeee!!!!!!Yaveş, yaveş öğrenecem akedeşleeee!!!!!!
İlk önce yazı yazıp meil atmayı öğrendim. Sonra çet ( akedeşleee va ya ondan)yapmayı öğrendim. Onuda tamam ettikten sonra kızımla görüntülü ve sesli konuşmayı çözdüm.Şimdi buradan konuşuyoruz, evdeki telefon kurtuldu. Öyle deli paralar ödüyordum ki aklınız durur.
Sonracığıma dediler ki “yazarken müzik dinlesene!) Ana!! o ne ki, nasıl olacak bu iş?. Bu işin erbabı gençler. Ev sahibimin oğlu bir geldi, istediğim müziklerinin hepsini makineme yükledi. Bi de MP.3. mü ne onunla müzik indirmeyi gösterdi.Peh, peh, peh! Neler yapılıyormuş da haberim yokmuş.
Şimdi yazı yazarken harika müzik dinliyorum.Çok şükür bunu da öğrendim. Çocuk benim bilgisayarla meşgul olunca tepesine dikiliyorum,”aman benim yaptıklarımı bozma, sonra bulamam” çocuk en acıklı bakışınla “merak etme bir şey olmaz, sana ek müzik ve program yükledim” dedi ama sanki içinden “ olur ama bu kadar da bu aletten anlamayan olmaz” diye düşündüğünü yüzünden anladım.
Bir de PS ( bilgisayar) de sörf edilirmiş. Ben daha o derse başlamadım. Sonra maazallah tsunamiye (!) tutulurum,diye korkarım. Google arama motoruna bile yeni yeni alışıyorum. Nerde kaldı sörf,
E-maillerimi açıp mektuplarımı okuyup cevaplayabiliyorum, naaaabbbeeer!!!Hiç acelem yok, yaşım daha genç elbet bir şekilde söktüreceğim bu aleti. Ah! Ah! Ah! Virüse ne demeli herkesin olduğu gibi benim de başımın belası, korkulu rüyası. Her PS yi açınca acaba virüslü müyüm? Diye ödüm sıdıyor. Virüsün ne, nasıl olduğunu da bildiğim yok. PS açınca sesimle “ ne olur virüscüğüm gelme bana, ayıklamasını bilmem.” Diyorum umarım anlar, anlamazsa demekki cahil virüsler bana gelecekler.
Damadım meğer anti virüs programı yüklemiş. Yılbaşı hani oldu geçeli, daha dün anti virüs nasıl çalıştırılıp güncelleştirilir öğrendim. Aferin! akıllı virüsler benim cahilliğime acıyıp da gelmemişler.Şimdi öğrendim ya devamlı yapıyorum abarttım anlıyacanız.
Bu yazıyı çok zor yazıyorum, müzik o kadar güzel ki, aklım müziğe gidiyor. İki cümle yaz, bak! yarısının harfleri yanlış, hadi düzelt. Tam mehter yürüyüşü gibi yazı yazıyorum. İki ileri, bir geri. İlk müzikli yazı olunca dağıldım, alışacağım elbet. Çok zevkli olduğu kesin de konsantre olamıyorum. Aman da müziklerim pek güzelmiş.( gök görmediğin oğlu misali)
Şimdi sırada resim taraması var, onları gönderme var, slayt çalışması var,yazıları printırden çıkarma var. Var oğlu var….. Daha öğreneceğim üüüüüüfffüüüüf çok şey var.
İlk kızımla sesli ve görüntülü konuştum ya ( damadımı asla ayrı tutmam, o da vardır hayatımda) Hem sevindim hem “Okyanus mu iki şehrin arası, uzak mı sanki İstanbul ile Bodrum arası” diye bi şarkı tutturdum, o enfes sesimle, bide ağladım ki o kadar olur.
Şu teknoloji denen şey ne güzel yarabbim de birde tam öğrenebilsem. Lakin azimle eden taşı delermiş. Azmin elinden, ayrıca benim elimden bir şey kurtulmaz. Yaşasın teknoloji….. Bekle geliyoruuuum….
SEVGİYLE KALIN
İlk önce yazı yazıp meil atmayı öğrendim. Sonra çet ( akedeşleee va ya ondan)yapmayı öğrendim. Onuda tamam ettikten sonra kızımla görüntülü ve sesli konuşmayı çözdüm.Şimdi buradan konuşuyoruz, evdeki telefon kurtuldu. Öyle deli paralar ödüyordum ki aklınız durur.
Sonracığıma dediler ki “yazarken müzik dinlesene!) Ana!! o ne ki, nasıl olacak bu iş?. Bu işin erbabı gençler. Ev sahibimin oğlu bir geldi, istediğim müziklerinin hepsini makineme yükledi. Bi de MP.3. mü ne onunla müzik indirmeyi gösterdi.Peh, peh, peh! Neler yapılıyormuş da haberim yokmuş.
Şimdi yazı yazarken harika müzik dinliyorum.Çok şükür bunu da öğrendim. Çocuk benim bilgisayarla meşgul olunca tepesine dikiliyorum,”aman benim yaptıklarımı bozma, sonra bulamam” çocuk en acıklı bakışınla “merak etme bir şey olmaz, sana ek müzik ve program yükledim” dedi ama sanki içinden “ olur ama bu kadar da bu aletten anlamayan olmaz” diye düşündüğünü yüzünden anladım.
Bir de PS ( bilgisayar) de sörf edilirmiş. Ben daha o derse başlamadım. Sonra maazallah tsunamiye (!) tutulurum,diye korkarım. Google arama motoruna bile yeni yeni alışıyorum. Nerde kaldı sörf,
E-maillerimi açıp mektuplarımı okuyup cevaplayabiliyorum, naaaabbbeeer!!!Hiç acelem yok, yaşım daha genç elbet bir şekilde söktüreceğim bu aleti. Ah! Ah! Ah! Virüse ne demeli herkesin olduğu gibi benim de başımın belası, korkulu rüyası. Her PS yi açınca acaba virüslü müyüm? Diye ödüm sıdıyor. Virüsün ne, nasıl olduğunu da bildiğim yok. PS açınca sesimle “ ne olur virüscüğüm gelme bana, ayıklamasını bilmem.” Diyorum umarım anlar, anlamazsa demekki cahil virüsler bana gelecekler.
Damadım meğer anti virüs programı yüklemiş. Yılbaşı hani oldu geçeli, daha dün anti virüs nasıl çalıştırılıp güncelleştirilir öğrendim. Aferin! akıllı virüsler benim cahilliğime acıyıp da gelmemişler.Şimdi öğrendim ya devamlı yapıyorum abarttım anlıyacanız.
Bu yazıyı çok zor yazıyorum, müzik o kadar güzel ki, aklım müziğe gidiyor. İki cümle yaz, bak! yarısının harfleri yanlış, hadi düzelt. Tam mehter yürüyüşü gibi yazı yazıyorum. İki ileri, bir geri. İlk müzikli yazı olunca dağıldım, alışacağım elbet. Çok zevkli olduğu kesin de konsantre olamıyorum. Aman da müziklerim pek güzelmiş.( gök görmediğin oğlu misali)
Şimdi sırada resim taraması var, onları gönderme var, slayt çalışması var,yazıları printırden çıkarma var. Var oğlu var….. Daha öğreneceğim üüüüüüfffüüüüf çok şey var.
İlk kızımla sesli ve görüntülü konuştum ya ( damadımı asla ayrı tutmam, o da vardır hayatımda) Hem sevindim hem “Okyanus mu iki şehrin arası, uzak mı sanki İstanbul ile Bodrum arası” diye bi şarkı tutturdum, o enfes sesimle, bide ağladım ki o kadar olur.
Şu teknoloji denen şey ne güzel yarabbim de birde tam öğrenebilsem. Lakin azimle eden taşı delermiş. Azmin elinden, ayrıca benim elimden bir şey kurtulmaz. Yaşasın teknoloji….. Bekle geliyoruuuum….
SEVGİYLE KALIN
Bodrumun Sevgisi tarafından yazıldı.
