GENÇLER VE AİLELER

Bugün denizde enteresan bir olay oldu. etrafımda gençlerle oturuyordum. Çeşitli fakültelerde öğrenim görüyorlarmış. Ben oldum olası gençlerle konuşmayı seviyorum. Tanışma faslından sonra, okul ve sorunlarını çaktırmadan deşmeye çalıştım. Bir çoğu büyük illerimizdeki özel fakültelerde okuyorlar.

Laf lafı açtı. İçlerinden bir tanesi” ablacığım bizim evdekilere bir mektup yazdım okumak ister misin?” deyince önce şaşırdım. Özel mektubu niye bana okutuyorsun dedim. “içimden geldi, siz eğitimcisiniz ve bizlere sevgiyle iletişim kurdunuz” deyince, okudum. Veeee !!! başladım ağlamaya…Uzun müddet masadan hiç ses çıkmadı.

Mektubu yazan öğrenciyi önce öptüm, bağrıma bastım. Karşılıklı ağlaştık. Arkadaşları da mektubun içeriğini biliyorlardı. Ben de yöresel gazetede yazı yazdığımı söyleyip, izin verirse bunu yazmak istediğimi söyledim. Ad, okul, şehir isimlerini yazmazsam olur dedi. Mektup aşağı yukarı şöyleydi.

Sevgili annem ve babam

Sizlerden ayrılıp, bu şehirdeki fakülteye geleli daha 1 yıl bile olmadı. Sizlerden ilk defa bu kadar ayrı kalıyorum. Önce sizleri çok özledim. Sonra yanınızdayken farkında olmadığım bir çok şeyin farkına vardım. Sizler beni telefonla aradığınızda buradaki arkadaşlarım çok şaşırıyorlar. Ailen mi arıyor? Seninle konuşup bir istediğin var mı diye soruyorlar? Evet deyince, seni kıskandık diyorlar. Önceleri buna anlam veremiyordum. Sordum? Hepsi sırayla konuşmaya başladılar. Biri “babam mafya, kara para getirir annem benim varlığımı bile bilmez. Altımdaki mercedesi babam aldı.bir kere bile arayıp sormazlar. Sadece bok gibi para yollarlar. Bir kere bile ikisi de başımı okşamadı.” Başkası “benim dedemin parasını yiyoruz. Onun ölümünü bekliyoruz. İşte o zaman esas para bizde olacak” Öteki “babam milletvekili yüzünü bile görmeyiz. Metreslerini annem takip etmekten bana sıra gelmez.”

Bütün bunları dinledim. Odama girdim. Düşündüm. Sizler beni yetiştirmek için gece gündüz poponuzdan ter akarak çalıştınız. Tek haram lokma yedirmediniz. Şimdi de milyarlar verip beni okutuyorsunuz. Sizlere nasıl teşekkür edeyim. Sizler bana verdiğiniz temiz ve helal emek, sizin değerinizi bilmem olanağı verdiğiniz için, sağ olun. Gece yastığa başımı rahat ve huzurlu koyuyorsam, sizlerin sayesinde. Bende okuyarak size olan borcumu iyi evlat olarak, çalışarak ödeyeceğim. Sizleri çok seviyorum. İyi ki ailemsiniz ve varsınız.



Evladınız………………



İşte böyleeeee!!! Evlatlarımızı sevmek demek onun bütün ihtiyaçlarını fazlasıyla almak, demek değildir. Küçücük çocukta olsa büyük evlat da olsa, ufacık ilgi alaka şefkat daha önemlidir. Ben kızıma mercedes almadım ama sevgiyle büyüttüm. Sevginin olduğu yerde mutlaka iyilik vardır.



SEVGİYLE KALIN