İNSANLAR BİR HOŞ OLMUŞ
Hayatımda devamlı kazık yiyen olarak çok mutlu olduğum söylenemez. Anneannemin bir lafı vardı: ”Yüzümün yumuşaklığından hiç kocama benzer çocuk doğurmadım” hoppala hasan dayı şeyim seyridi. Nerden çıktı şimdi bu konu demeyin. Anlatacağım.
Taaa!! Çocukluğumdan beridir devamlı verici oldum. İlkokulda ne lazımsa hep ben atılıp götürdüm. Rahmetli dedem “evin tapusunu da götür” derdi. Genç kız oldum. Arkadaşlarımın kimi ne varsa koştum. İçinde hiç unutmam Zehra diye arkadaşım evine teyp almış. Eski TK 23. Bizim de vardı. (sene 1965 filan) Neyse parasını ödeyememiş. Teybi rehin almışlar. Geldi nasıl ağlıyor? Abim beni öldürür diye. "Mutlaka parayı ödeyip, teybi kurtarmalıyım" diyor, veryansın ağlıyor. Dayanamadım. Kolumda annemin kalın Ankara burması denilen kıymetli bilezik var. Onu verdim. Gitti bileziği bozdurdu, teybini kurtardı. Sonra beni tanımadı bile. Yolunu değiştirdi. Yok oldu. gitti benim koca bilezik.
Böyle hangisini anlatayım. Evimi ipotek edip işyeri açtım arkadaşıma. 1 yıl kuş pişirdim ya ödemezse diye… Allah’tan ödedi de ev kurtuldu.
Devamlı iyi niyetim kullanılmaya dönüştü. Ben yardım ettikçe insanlar ohh! Beni tepe tepe kullandılar. Büyüdüm koskoca kadın oldum. Can çıkıyor da huy çıkmıyor derler. Yine akıllanmadım. Bu sefer kendime çeşitli uğraşlar buldum.
Hobi olarak başladım. Hadi yazı yazıyorum. Onun bana maliyeti yok ama görsel olan cam var ki.. işte o tartışılır.
Önceleri keyif için yapıyordum. Sonra sponsor bulundu. Arada para konusu girdi. Ben ne alacağım dedim. Önce hiiiiç dediler. Sonra ben cırlayınca o kadar az para istedim ki ben bu miktarı yazmaya utanırım. Tamam dediler. Heyhaaat!!
O günden beri ne gelen var ne giden… Asla para değil derdim. Prensip olarak hakkımı almalıyım dedim. Zaten o kadar cepten harcadım ki ayrıca umurum olmadı. İstediğim para devede kulaktı. Benim anlatmak istediğim, işin profesyonelliği olmalı. Söz ağızdan 1 kere çıkmalı. Yoksa insanları bedava kullan 1 de sırtından para kazan. Kazan kaldırınca yol ver. Haaa!!! Kaçak güreşmek iş hayatında ne kadar başarı getirir. Uzun vadede düşünürsen kaybeden işveren olur. Ben 30 yılımı dürüstlük, şeffaflık, verilen sözün senet olduğunu öğreterek bitirdim. Ben kaybetmedim. 3 otuz paraya tamah edenler..
Acaba helalinden yiyebilecek mi o paraları ailesiyle birlikte. Ayrıca benimki o kadar küçük para diye hakir görenler hüpletiyor. Ben tatile çıktım. Vicdanım rahat, görevimi hakkıyla yaptığımı bütün insanlar söylüyor zaten en büyük ödülüm onlar bana gerisi vız gelir, tırıs gider.
SEVGİYLE KALIN
Taaa!! Çocukluğumdan beridir devamlı verici oldum. İlkokulda ne lazımsa hep ben atılıp götürdüm. Rahmetli dedem “evin tapusunu da götür” derdi. Genç kız oldum. Arkadaşlarımın kimi ne varsa koştum. İçinde hiç unutmam Zehra diye arkadaşım evine teyp almış. Eski TK 23. Bizim de vardı. (sene 1965 filan) Neyse parasını ödeyememiş. Teybi rehin almışlar. Geldi nasıl ağlıyor? Abim beni öldürür diye. "Mutlaka parayı ödeyip, teybi kurtarmalıyım" diyor, veryansın ağlıyor. Dayanamadım. Kolumda annemin kalın Ankara burması denilen kıymetli bilezik var. Onu verdim. Gitti bileziği bozdurdu, teybini kurtardı. Sonra beni tanımadı bile. Yolunu değiştirdi. Yok oldu. gitti benim koca bilezik.
Böyle hangisini anlatayım. Evimi ipotek edip işyeri açtım arkadaşıma. 1 yıl kuş pişirdim ya ödemezse diye… Allah’tan ödedi de ev kurtuldu.
Devamlı iyi niyetim kullanılmaya dönüştü. Ben yardım ettikçe insanlar ohh! Beni tepe tepe kullandılar. Büyüdüm koskoca kadın oldum. Can çıkıyor da huy çıkmıyor derler. Yine akıllanmadım. Bu sefer kendime çeşitli uğraşlar buldum.
Hobi olarak başladım. Hadi yazı yazıyorum. Onun bana maliyeti yok ama görsel olan cam var ki.. işte o tartışılır.
Önceleri keyif için yapıyordum. Sonra sponsor bulundu. Arada para konusu girdi. Ben ne alacağım dedim. Önce hiiiiç dediler. Sonra ben cırlayınca o kadar az para istedim ki ben bu miktarı yazmaya utanırım. Tamam dediler. Heyhaaat!!
O günden beri ne gelen var ne giden… Asla para değil derdim. Prensip olarak hakkımı almalıyım dedim. Zaten o kadar cepten harcadım ki ayrıca umurum olmadı. İstediğim para devede kulaktı. Benim anlatmak istediğim, işin profesyonelliği olmalı. Söz ağızdan 1 kere çıkmalı. Yoksa insanları bedava kullan 1 de sırtından para kazan. Kazan kaldırınca yol ver. Haaa!!! Kaçak güreşmek iş hayatında ne kadar başarı getirir. Uzun vadede düşünürsen kaybeden işveren olur. Ben 30 yılımı dürüstlük, şeffaflık, verilen sözün senet olduğunu öğreterek bitirdim. Ben kaybetmedim. 3 otuz paraya tamah edenler..
Acaba helalinden yiyebilecek mi o paraları ailesiyle birlikte. Ayrıca benimki o kadar küçük para diye hakir görenler hüpletiyor. Ben tatile çıktım. Vicdanım rahat, görevimi hakkıyla yaptığımı bütün insanlar söylüyor zaten en büyük ödülüm onlar bana gerisi vız gelir, tırıs gider.
SEVGİYLE KALIN
Bodrumun Sevgisi tarafından yazıldı.
