Canlarım, sizlerle beraber olmak öyle önemli ki benim için. Beni Sevgi ablanız olarak kabul edin. Zaten Bodrum da beni öyle tanır. İyi ve kötü zamanlarınızda yanınızda olayım. Dertleşelim, ama çoğunlukla gülelim. Öyle ihtiyacımız var ki gülmeye. Sorunlarımızı unutup, keyif almaya bakalım. Haydi.. Var mısınız beraber keyiflenmeye ?

Bodrumun Sevgisi

Salı, Nisan 12, 2005

HOLLANDA ANILARI-2

Dünden devam: Hollanda’nın denizi çamur gibi, kurban olayım bizim denizimize. Yel değirmenlerini görünce don kişot olmak geldi içimden. Biz 4 kişi (bertan, ben, anita ve kocası) arabayla büyük Avrupa turuna çıktık.

Belçika’da bilmeden salyangoz yedim. 1 de sevdim ki!.. Hollanda Dover’den feribotla 4 günlük İngiltere’ye gittik. Londra’ nın ve memleketin gezilecek neresi varsa girdik, çıktık. Döndük. Oradan Almanya, veeee!!! Fransa! Ah!. O Paris’in görkemi!. Büyülendim..

Paris’te bir de bana koca çıkmaz mı?.. Aman adamın zenginliği!! Evi ev değil, filmlerdeki gibi malikane.. Eh! Bende o seneler bayağı güzelim. Adam bana tutuldu. May kuinim ( kraliçem) diye dolanıp duruyor. 10 gün kaldık. Benim aşkımdan, Piyer efendi bizi nasıl gezdirdi. Elimizi cebimize atmadık. (Paris korkunç pahalıydı) bizi foliberjer ve lidoya bilem götürdü. Ayrı alemdi onlar, anlatsam roman olur. Ah!! Ah! Ah! Kırk yılda bir koca bulduk, oda elin Fransız’ı çıktı. Bende o zamanlar akıl 5 karış tepede. Sersem kafa kabul etsene adamı. Ah! Şimdiki aklım olsaaa!!!...
Fransa’nın dijon kentine bizim devlet halk dansları topluluğu gelmişti. Hazır ordayken seyredeyim dedim. Aman kardeşiiim!! O ne muhteşem salon ve tıklım dolu. Zor yer bulduk. Bizim aslanlar bir çıktı sahneye!.. davul, zurna eşliğinde göğüslerinde Türk bayrakları. Hepsi civan gibi bir ağızdan HOPPAA! Diye sahneye girdiler. Ben ve bertan nasıl ağlıyoruz, o duyguyu anlatmam mümkün değil. Türkiye nireee, Fransa nire! Ayağa kalkmışım deli gibi hem ağlıyorum, hem alkışlıyorum. Bütün elin Fransa’sı bile şaş kaldı. Zaten o yarışmadan Türk ekibi altın madalya kazandı, yani birinci geldileeer….

İşte belki de içimdeki vatan sevgisi bu evliliğe sıcak bakmadı, kim bilir? Oradan İtalya Roma ve diğer şehirler. Sonra Avusturya! Viyana ve diğer şehirler. İsviçre! Lozan ve diğer şehirler…

Bütün bunları anlatmam mümkün değil. Tam 3 ay bütün Avrupa’yı karış karış dolaştık. Her yerde ne anılarım var. Bir de biz çok gır gır gruptuk. Devamlı gülecek bir şeyler buluyorduk.

En sonunda Temmuz 15 de İstanbul Atatürk hava limanına inince, ilk gördüğüm polisi öpmüştüm. Adam şaş kaldıydı. Ben “hoş bulduuum” dedikçe sordu.”Hanım efendi kaç yıldır Türkiye’ye gelmiyorsunuz?” ben de 3 ay turistik geziden geliyorum deyince, iyice şaş kaldı. Ertesi gün kendimi ailemle birlikte Bodrum’a atmıştım hiç unutmam. Ne varsa benim memleketimde var..



SEVGİYLE KALIN