İYİ BAYRAMLAR

İstanbul’dayım. Bayram tatilimi geçirmek için geldim. Bodrum’da yaşadığıma bin kere şükrediyorum. Cennetteyiz cennette. Büyük şehir bir felaket ( sanki çok uzun yıllar büyük şehirde yaşamamışım gibi).

Havası kirli, puslu, insan seli, trafik keşmekeşi hepimizin bildiği tipik bir İstanbul. Son zamanlarda burası korku şehrine dönmüş. Gazete başlıklarına baktım. Cebini vermeyen adamın gözleri oyulmuş. Kapkaççılar bir genci telefonu uğruna trenden atmış. Parası için adamın boğazını kesmişler. Tinerciler sanayi sitesini basmış, gaspçılar taksiciyi bıçaklamış. Bütün bunlar yazılanlar ve duyulabilenler, her gün bu şehirde onlarca suç işleniyor.

Nasıl içiniz karardı değil mi? Güzeller güzeli İstanbul’umu ne hale getirmişler.Güzelim boğaz çöplük olmuş. Kızımın evinden dışarı çıkmaya korkuyorum. Kızım minicik askılı bir çanta verdi. İçime onu çapraz takıyorum, üzerime montumu giyiyorum. Arabamızın kapılarını kilitlemek çözüm olmuyormuş, camı patlatıyorlarmış. Bütün bunlara içim acıdı. Ne olursa olsun geldiğime memnunum.

İSTANBUL!... Aslında sen ne büyülü bir şehirsin. Gündüz pasaklı bir kadın, geceleri de aşiftesin. Büyülüsün büyülü.

Kadıköy’den vapura bindim. İstanbul simidi meşhurdur. Aldım havanın puslu olmasına aldırmadan vapurun yan kısmına oturdum. Bir de çay söyledim. Eh!... Değmeyin keyfime. Aklıma Orhan Veli’nin şu dizeleri geldi.

İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı

Önce hafiften bir rüzgar esiyor

Yavaş yavaş sallanıyor yapraklar ağaçlarda

Uzaklarda çok uzaklarda

Sucuların hiç durmayan çıngırakları

İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı

*

İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı

Serin serin Kapalı Çarşı

Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa

Güvercin dolu avlular

Çekiç sesleri geliyor doklardan

Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları

İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı.

Şiir böyle sürüp gidiyor. Dalıp gitmişim. Vapurdan inip Ortaköy’e gittim. Orası bana minik bir Bodrum gibi gelmiştir. Sokak aralarında gençler tezgah açmışlar. Minik kafeler, kumpirciler, insanlar cıvıl cıvıl kalabalık. Deniz kenarına oturdum. Şehrin güzelliğine baktım! Baktım. İçimden Allah’a dua etmek geldi. “Yurdumun ve dünyanın her taşını depremden koru, fakat İstanbul’u biraz daha torpilli koru tanrım.”

Söz Orhan Veli’den açılmışken yazımı onun bir başka şiiriyle kapatayım.

Kargalar, sakın anneme söylemeyin

Bu gün toplar atılırken bayrama gideceğim.

Söylemezseniz size macun alırım,

Simit alırım, horoz şekeri alırım.

Sizi kayık salıncağına bindiririm kargalar.

Bütün zıp zıplarımı size veririm.

Kargalar, ne olur bayrama gittiğimi

Anneme söylemeyin.

Canım okurlarım, bayramınızı kutlar sağlık, mutluluk, huzur dolu bir sürü bayramlar dilerim.

SEVGİYLE KALIN